حمام پارافینی (شکل 17.5) یک روش ساده و کارآمد برای اعمال گرمای سطحی، به ویژه در مفاصل کوچک بدن مانند مفاصل بین فالانژیال است. این بیشتر در آرتریت روماتوئید و استئوآرتریت استفاده می شود.
گرمای ویژه پایینی دارد که توانایی بیمار را برای تحمل گرمای پارافین جامد بهتر از آب با همان دما افزایش می دهد. نسبت مخلوط پارافین به روغن معدنی 1 گرم روغن معدنی به 2 پوند پارافین است. روغن معدنی دمای محیط پارافین را که روی 126 درجه فارنهایت (52 درجه سانتیگراد) تنظیم شده است، کاهش می دهد. پارافین در ترموستات ذخیره می شود.
برخی از ترموستات ها می توانند دما را تا 212 درجه فارنهایت (100 درجه سانتیگراد) بالا ببرند، بنابراین هر گونه باکتری را که ممکن است در پارافین رشد کند از بین ببرد. اگر پارافین مایع کثیف شد، باید آن را ریخته و در فواصل زمانی بیش از 6 ماه تعویض کرد. اندام تحت درمان باید چند ثانیه در پارافین فرو شود و سپس خارج شود تا پارافین برای چند ثانیه کمی سفت شود.
این روش تا زمانی که شش لایه روی قسمتی که قرار است درمان شود جمع شود تکرار می شود. ساخت شش لایه پارافین مهم است که در آن لایه اول بالاترین لایه در قسمت بدنه و هر لایه متوالی پایین تر از لایه قبلی است.
این مهم است زیرا هنگام فرو بردن اندام در پارافین، اگر اجازه داده شود لایه دوم بین پوست و لایه اول پارافین قرار گیرد، گرما از بین نمی رود و بیمار ممکن است بسوزد. سپس درمانگر باید پارافین را در حوله های کاغذی، کیسه های پلاستیکی و حوله قرار دهد تا گرما را حفظ کند.
درمان تقریباً 20 تا 30 دقیقه اعمال می شود. حذف پارافین مایع خوراکی نیاز به مراقبت بیشتری دارد تا قسمت استفاده شده آلوده نشود تا هنگام استفاده مجدد، کل حمام را تحت تأثیر قرار ندهد.
پارافین که یک روغن معدنی است توسط لیپازهای بافتی هیدرولیز نمی شود و بدن به عنوان یک ماده خارجی با آن برخورد می کند. افزایش کانتور بدن با تزریق موضعی پارافین، اگرچه در اکثر کشورها ممنوع است، اما همچنان در برخی از مناطق جهان انجام می شود و بیشتر توسط افراد غیرپزشکی انجام می شود.
به دنبال قرار دادن گاز آغشته به پارافین حین عمل در داخل حفره بینی، شمع وارمر استوانه ای تصادفی اربیت و کف دست گزارش شده است.
در این موارد به دلیل تزریق پارافین، دستگاه تناسلی، باسن و سینه شایع ترین محل درگیری هستند. پارافینوم آلت تناسلی که به آن لیپوگرانولوم های اسکلروز کننده آلت تناسلی نیز گفته می شود، می تواند منجر به تغییر شکل قابل توجهی شود.
از نظر بالینی، ندول‌های سفت و غیر حساس و پلاک‌های سفت دیده می‌شوند که گاهی اوقات با ایجاد زخم یا آبسه و درگیری بافت زیر جلدی همراه است. فاصله بین زمان تزریق و ایجاد ضایعات ممکن است چندین سال طول بکشد.
- منابع:
- تبلیغات:
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.