با کندو عسل مدرن به خانه هایتان جلوه و زیبایی دهید!!

کندوها سازه های هنری و خانه زنبورهای عسل هستند.

امروزه کندو عسل مدرن به ندرت در طبیعت یافت می شوند – مانند درختان توخالی.

به عنوان یک قاعده، زنبورداران برای کلنی های زنبور عسل خانه هایی به نام کندو فراهم می کنند.

کندوها شامل حداکثر پنج جعبه (قاب) چوبی یا پلاستیکی هستند که روی هم چیده شده اند، که چارچوب های چوبی متحرک به عنوان پایه ساخت لانه زنبوری در آنها تعبیه شده است.

سوراخ ورودی در پایین است، درب آن قابل جابجایی است.

زندگی زنبور عسل – کلنی زنبور عسل در قاب چوبی، زنبورهای کارگر به طور مستقل از موم خود با عرق کردن پلاک‌های موم کوچک، ورز دادن آن‌ها با قسمت‌های دهان و مخلوط کردن آن‌ها با ترشحات غده‌ای خود، لانه‌های عسل را از بالا به پایین از موم خود می‌سازند.

پوسته موم تهیه شده به این روش به طور یکپارچه به لانه زنبوری موجود متصل می شود.

کندو

برای 100 گرم موم زنبور عسل به 125000 دیسک مومی نیاز است.

این می تواند برای ساخت حدود 8000 سلول برای ذخیره گرده و عسل و پرورش فرزندان استفاده شود.

یک شگفتی از هندسه و معماری، نه تنها برای ریاضیدانان.

زیرا در ابتدا سلول ها تقریبا گرد یا استوانه ای هستند.

تنها از طریق گرمای تولید شده توسط خود زنبورها، سلول ها گرم و الاستیک می شوند و به طور مستقل اقتصادی ترین و کارآمدترین شکل را از نظر انرژی به خود می گیرند – شکل شش ضلعی.

زنبورهای عسل جوان در وسط کندو پرورش می یابند.

به محض اینکه لاروها به اندازه کافی بزرگ شوند، به این سلول های مولد درپوش مومی داده می شود.

گرده ها در سلول های لانه زنبوری در کنار و زیر این ناحیه لانه مولدین ذخیره می شوند و پوشیده نمی شوند.

بالاتر از این فروشگاه های عسل با لانه زنبوری است که آنها نیز سرپوشیده هستند.

دمای کندو در اکثر فصول سال 35 درجه سانتیگراد بهینه است.

در ترکیب با تراکم حشرات در یک فضای محدود، اینها شرایط ایده آلی برای گسترش بیماری ها هستند.

اما زنبور نیز به خوبی برای این کار مجهز است.

او یک کیت (بره موم) از رزین درخت و گرده می‌سازد که از آن برای مهر و موم کردن دهانه‌ها، شکاف‌ها و شکاف‌های کوچک به‌گونه‌ای استفاده می‌کند که آفات از آن دور نگه داشته یا از بین می‌روند.

داخل سلول های مولد نیز با یک لایه نازک ویفری از بره موم پوشیده شده است.

اگر در لانه بیش از حد گرم شود، زنبورهای کندو با حرکت دادن بال های خود جریان هوای خنک کننده ای را در ورودی ایجاد می کنند.

سرمایش با تبخیر آب ارائه شده توسط زنبورهای علوفه گیر تشدید می شود.

اگر در لانه بیش از حد سرد شود، زنبورهای کندو (زنبورهای گرمکن) به درون سلول‌های خالی بین بچه‌ها می‌لغزند و با لرزش ماهیچه‌هایشان دما را افزایش می‌دهند.