صابون آنتی باکتریال دتول صورت مجری معروف را سوزاند!!!

نوار صابونی که دستان خود را چندین بار در روز با آن مالش می دهید، یکی از قدیمی ترین محصولات مصرفی است.

اما یک هشدار وجود دارد: بسیاری از صابون های مدرن واقعا “صابون” نیستند!

صابون احتمالاً در یک جشن بسیار باستانی به عنوان محصول جانبی چربی که روی خاکستر گوشت پخته شده در آتش می‌چکد سرچشمه گرفته است.

آنچه در این مورد اتفاق می افتد یک واکنش شیمیایی است که ماده ای لغزنده تولید کرده است که در از بین بردن و شستن کثیفی از پوست عالی است.

در اینجا می توانید در مورد اینکه چرا صابون آنتی باکتریال دتول یک ضد عفونی کننده فوق العاده است بیشتر بدانید.

دستور العمل های مکتوب صابون به حدود 5000 سال پیش برمی گردد، با تغییراتی از بین النهرین، مصر، یونان باستان و روم.

در اینجا روشی از کتاب راهنمای یک کیمیاگر است که بین قرن های 8 و 10 منتشر شده است (ظاهراً “جادوگران” باستانی نیز مجبور بودند دست های خود را تمیز نگه می داشتند، زیرا بیشتر وقت خود را صرف تبدیل آهن به طلا می کردند).

خاکستر کنده را به طور مرتب روی حصیر پخش کنید و روی آن آب داغ بریزید تا قطره قطره رد شود. بعد از اینکه کاملا تمیز شد، بگذارید بپزد.

روغن کافی را اضافه کنید و خوب مخلوط کنید.

این دستور صابون باستانی از یک راهنمای جالب “چگونه” به نام Mappae Clavicula آمده است که از لاتین به عنوان “کلید کوچکی برای همه چیز” ترجمه می شود.

روغن زیتون یا پیه گاو در دستور پخت صابون کیمیاگر مورد نیاز است.

پیه یا خوک و شیره پایه مواد صابون سازی را تشکیل می دهند.

روغن با لیسه واکنش می دهد – ماده ای در خاکستر باید بسیار سمی باشد زیرا صابون سازها به لباس های محافظ نیاز دارند – در فرآیندی به نام “صابون سازی”.

این کلمه احتمالاً از کلمه آلمانی اولیه سایپو به معنای “غیرت” یا “سبوم” گرفته شده است که می تواند در لاتین به “پیه” یا از کوه ساپو، یک کوه ایتالیایی ناشناخته ترجمه شود.

(داستان از این قرار است: روغن و خاکستری که از اجاق‌های آشپزخانه خدایان می‌چکد، روی تپه‌ای ریخته می‌شود و رومی‌های کثیف آن را برای رفع نیازهای نظافتی خود کشف می‌کنند.)