متداول‌ترین روش تولید حوله دستی کوچک، پارچه‌هایی است که به روش بافت به دست می‌آیند و از این قبیل پارچه‌ها می‌توان به پارچه‌هایی با یک سیستم پود، دو سری تار به صورت آسیاب شده و پرز اشاره کرد.
شمع و آسیاب جداگانه، نخ ها بر روی تیرهایی با کشش های مختلف پیچیده می شوند، در حالی که تار زمین همراه با پود، زمین را تشکیل می دهد، در حالی که نخ های شمع از طریق ساختار زمین پرتاب می شوند تا فرها را تشکیل دهند.
ساختار فر می تواند در یک طرف یا در دو طرف باشد. اگرچه نخ شمع بیشتر نخ پنبه ای است، اما می توان آن را از انواع الیاف دیگر مانند کتان نیز ریسیده کرد.
محصولات حوله ای جدا از هدف سنتی خشک کردن به عنوان حصیر، روتختی، لباس، دستکش، منسوجات خودرو و غیره استفاده می شود. در بسیاری از زمینه ها کاربرد پیدا می کند.
پارچه هایی که در تماس مستقیم با بدن انسان هستند مانند حوله ها باید خاصیت تراکم پذیری و نرمی بالایی داشته باشند.
این خواص برای راحتی مکانیکی بهتر ضروری است. توانایی خشک کردن پارچه های تری یک پارامتر مهم راحتی مکانیکی است.
امروزه برای اینکه یک محصول در بازار جهانی مورد تقاضا باشد، کیفیت مهم ترین شرط پذیرفته شدن است، همچنین برای منسوجات.
به همین دلیل مواد نساجی اخیراً دستخوش تحولات بزرگی شده است.
عملکرد پارچه را می توان به دو روش مختلف ارزیابی کرد ویژگی های مناسب برای هدف مانند استحکام، ثبات رنگ، عدم انقباض، یا ویژگی های با کیفیت برتر مصرف کننده نهایی مانند ظاهر و راحتی.
اکثر ویژگی های مناسب برای هدف را می توان با ابزارها و روش های استاندارد آزمایش کرد، با این حال، ارزیابی راحتی و ویژگی های عملکردی بسیار دشوارتر است.
به غیر از منسوجات خانگی، پارچه های تری در صنایع دریایی، مواد ساحلی، فعالیت های ورزشی و فیلترهای صنعتی و غیره استفاده می شود.
حوزه های کاربردی زیادی وجود دارد. این نوع پارچه که از قرار دادن ساختار پرز مخصوصی به نام بوکل بر روی سطح خود به وجود می آید، با ساختار پرزدار خود با سایر پارچه ها تفاوت دارد.
می توان آن را هم با ماشین های بافندگی و هم با ماشین های بافندگی تولید کرد، اما محصولات به دست آمده از بافت، اولین روش در تاریخ، رایج تر است.
نخ های مورد استفاده در تولید، کیفیت نخ، ویژگی بافت، تراکم و هندسه شمع، فرآیندهای تکمیلی و رنگرزی پس از بافندگی بر عملکرد پارچه تری مانند سایر مواد نساجی تأثیر می گذارد.
