معیارهایی که انتخاب یک روغن را به جای دیگری تعیین می کند چیست؟ آیا همه آنها خوب هستند یا بسته به نوع دوچرخه و نحوه استفاده از آن تفاوت هایی وجود دارد؟
در میان اقدامات نگهداری و تعمیرات مختلفی که معمولاً کسانی که به وسیله نقلیه مکانیکی خود اهمیت می دهند انجام می دهند، مطمئناً در وهله اول تعویض روغن موتور است.
عملیاتی که اگر با تناوب مناسب انجام شود، تضمینی برای اطمینان (و در نتیجه ایمنی) و عملکرد عالی موتور ما در طول عمر آن است.
در حال حاضر هر شرکتی که در بخش روان کننده ها فعالیت می کند، روغن موتور زانتیا عالی را برای خودروهای دو چرخ محبوب ما عرضه می کند.
روغن‌هایی با ویژگی‌های پیشرفته، اما هنوز نیاز به معیارهای انتخاب توسط کاربر دارند، اشتباه او اغلب استفاده از روغن‌هایی با درجه‌بندی یا فرمولاسیون نامناسب برای وسیله نقلیه شما است که عواقب آزاردهنده‌ای از بین رفتن سریع خود روغن و همچنین عملکرد غیر بهینه قطعات مکانیکی.
روغن روان کننده چیست و چه کاربردی دارد؟ هدف روغن روان کننده محافظت از سطوح فلزی در برابر سایش و کاهش اصطکاک بین قطعات مکانیکی موتور در تماس و حرکت با یکدیگر است.
این برای خنک کردن مکانیسم ها عمل می کند، تمیز نگه داشتن قطعات مکانیکی با ایجاد تضاد در تشکیل رسوبات و نگه داشتن آلاینده ها در حالت تعلیق و همچنین تضمین آب بندی (عملکرد آب بندی) بین رینگ های پیستون و سیلندر ضروری است.
برای انجام این وظایف ظریف، یک روغن خوب باید دارای خواص خاصی باشد که در زیر لیست می کنیم.
ویسکوزیته مقاومتی است که یک سیال در برابر جریان متقابل ذرات خود مقاومت می کند.
با افزایش دما کاهش می‌یابد و به همین دلیل معمولاً در دمای 40 درجه سانتیگراد اندازه‌گیری می‌شود که بر حسب سانتی‌استاک (cST) اندازه‌گیری می‌شود، ضخامت لایه روغن بین سطوح فلزی را در حرکت متقابل تعیین می‌کند.
همانطور که قبلاً گفته شد، با توجه به دما، هر روغن با یک شاخص ویسکوزیته تعریف می شود، هر چه مقدار این شاخص بیشتر باشد، تغییرات ویسکوزیته با دما کمتر است.
با در نظر گرفتن دو روان کننده با ویسکوزیته یکسان در دمای 40 درجه سانتیگراد، روغنی با شاخص ویسکوزیته بالاتر تضمین می کند.
